Regel van derden
In de fotografie is de ‘regel van derden’ een handig hulpmiddel die kan bijdragen tot een interessantere foto. Veel digitale camera’s hebben tegenwoordig zelfs een ingebouwd stramien of raster om de fotograaf te helpen deze bekende en populaire compositieregel vlot toe te passen.
Deze compositieregel wordt onder meer gebruikt voor de plaatsing van aandachtspunten, de horizon, het maken van een goede vlakverdeling en/of het ordenen van lijnen in de compositie. De regel dankt zijn naam aan het feit dat het beeld met behulp van twee horizontale en twee verticale lijnen in negen gelijke vlakken wordt opgedeeld. Hierdoor wordt het beeld zowel horizontaal als verticaal in 3 vlakken (de ‘derden’) verdeeld. Je kunt dit raster onder andere gebruiken om ervoor te zorgen dat de horizon in je foto’s recht staat, maar ook voor het realiseren van een betere compositie. Plaats bijvoorbeeld de horizon niet in het midden van het beeld, maar op onderste of bovenste rasterlijn of je hoofdonderwerp op de linker of rechter rasterlijn. Ook de kruispunten van de rasterlijnen – de zogeheten aandachtspunten – links en rechts zijn prima plekken om je onderwerp op te positioneren. Bij landschapsopnamen kun je er voorwerpen op de voor- of achtergrond op plaatsen om zo je foto meer diepte te geven. Dit werkt bij zowel liggende (landscape) als staande (portrait) opnamen. Een foto waarop de ‘regel van derden’ is toegepast wordt door de meeste kijkers esthetisch meer aangenaam en vaak ook ‘professioneler’ gevonden. Nu moet je niet meteen al je foto’s volgens deze compositieregel maken want dan worden ze wel erg voorspelbaar, maar het kan geen kwaad om de in je camera ingebouwde stramien- of rasterlijnen aan te zetten. Zoek in je cameramenu naar termen als raster, stramien of stramienlijn (een merkwaardige term van Sony), zet deze functie aan en ga ermee aan de slag. Het feit dat dergelijke rasterlijnen in je zoeker zichtbaar zijn, maakt al dat je tijdens het fotograferen bewuster met de compositie van de te maken opname omgaat. En dat alleen is al een pluspunt.